Een gebroken arm. Op Kerstavond notabene. Daar had ik even geen rekening mee gehouden. 

Opeens zat ik aan de andere kant van de tafel.

‘Normaal gesproken’ ben ik degene die het met studenten heeft over: wat voor obstakels ervaar je? Hoe staat jouw beperking je in de weg tijdens het leren? Hoe kunnen wij het onderwijs toegankelijker maken voor jou?

Maar dit keer mocht ik mezelf deze vragen stellen, over mijn werksituatie. Confronterend!

De weken die volgden brachten veel humor en zelfinzicht. Studenten reageerden allemaal – niet één uitgezonderd – op mijn arm in het gips. En ik vertelde hen dan dat het inderdaad ironisch was.

Wat ik leerde was dit:

• We zijn allemaal ‘temporarily able bodied’. Met andere woorden: als het om aanpassingen of flexibiliteit gaat in onderwijs of op de werkvloer, weet dan dat jij deze aanpassingen en flexibiliteit wellicht ook ooit nodig zult hebben. 
• Flexibiliteit is niet ‘voor hem of haar’. Het is ‘voor ons’. Allemaal komen we obstakels tegen. Deze hoeven niet per se samen te hangen met een beperking. Denk maar aan: een griep, een ziek kind of familielid waarvoor je moet zorgen, migraine, een kapotte auto of computer en ga zo maar door. Tijdelijk, dat wel. Maar niet minder waar.
• Er is heel veel mogelijk. Nu werk ik natuurlijk ook op de perfecte plek als het aankomt op creatieve oplossingen zoeken. Na de Kerstvakantie stonden op  maandagochtend twee collega’s voor me klaar om:
  • Me een knuffel te geven en me een gelukkig nieuwjaar te wensen
  • Mijn bureau en bureaustoel aan te passen
  • Text-to-speech software voor me te installeren zodat ik via een microfoon kon spreken en dit vervolgens voor mij uitgetypt werd zodat mijn arm heerlijk op een kussen kon blijven liggen.

En ik was klaar om mijn werkweek te beginnen!

Vaak gaat toegankelijkheid van het onderwijs en de werkomgeving niet om ingewikkelde oplossingen, maar om een simpel ‘out-of-the-box’ idee. 

Ervaren jouw studenten of medewerkers obstakels in hun leer- of werkomgeving? Ga met elkaar in gesprek. Luister (echt, dat is het meest essentieel). En denk niet in hokjes. Wat voor de ene persoon werkt, werkt niet automatisch óók voor de andere persoon. Wees flexibel. Behandel anderen zoals jij ook behandeld wilt worden. 

Accessibility is maatwerk!